پیامدهای پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی

سرویس اقتصاد خرداد: سایت "المانیتور" با اشاره به این که محمد رضا نعمت زاده وزیر صنعت ایران در دیدار وزرای سازمان تجارت جهانی در نایروبی دراواخر سال گذشته گفته بود که پس از رفع سوء تفاهم ها درباره برنامه هسته ای گام بعدی ایران ادغام در نظام اقتصاد جهانی و عضویت در سازمان تجارت جهانی به عنوان نهایی ترین هدف است می نویسد:"برخلاف شورای امنیت سازمان ملل که تنها پنج عضو دائم از حق وتو برخوردار هستند هر گونه تصمیمی در سازمان تجارت جهانی از سوی تمام اعضای مورد تایید قرارمی گیرد. این بدان معنی است که حتی اعتراض یک دولت عضو نیز می تواند در وتوی یک تصمیم موثر باشد. به این ترتیب  تلاش های ایران از ماه مه سال 2005 شکست خورده اند. ایران 21 بار در دو هه اخیر تلاش کرد تا نظر مثبت کشورهای عضو سازمان تجارت جهانی را برای عضویت جلب کند. هر بار این امریکا بوده که با طرح مخالف کرده است. 

به گزارش خرداد، این سایت اشاره می کند که ایران به عنوان دومین اقتصاد بزرگ خاورمیانه اگر عضو این سازمان شود می تواند رقیبی جدی برای عربستان سعودی باشد. این سایت اشاره می کند که ایران طی یک تفاهم نامه تجارت خارجی در سال 2009 میلادی و پس از آن در جریان پاسخ به مجموعه سوالاتی در سال 2011 میلادی اشاره کرده که قوانین خود را با قوانین مورد تایید آن نهاد بین المللی انطباق خواهد داد اما هنوز چنین امری از نظر سازمان تجارت جهانی محقق نشده است. 

این سایت اشاره می کند که پس از برجام و از بین رفتن محدودیت های مالی و تجاری دولت ایران تلاش کرده تا در جهت عضویت در آن نهاد اقتصادی بین المللی گام بردارد و حمایت اتحادیه اروپا را نیز کسب کند و در این راستا تیمی از حقوقدانان و اقتصادانان را برای اصلاحات نهادی و اقتصادی مورد نیاز و مورد تایید آن نهاد به کار گرفته است. 

این سایت اشاره می کند اگرچه عضویت ایران در این نهاد 164 عضوی می تواند امکان دسترسی آن کشور به بازارهای بین المللی را به همراه داشته باشد اما می تواند چالش هایی را نیز برای ایران داشته باشد. 

این سایت اشاره می کند که در حالی که مقام های ایرانی معتقدند که مانع اساسی در مسیر پیوستن ایران به جای مسائل فنی بهانه گیری های سیاسی برخی از دولت های عضو سازمان تجارت جهانی است اما سازمان می گوید که ایران هنوز تغییرات اساسی مورد نیاز برای پیوستن به سازمان را انجام نداده است. 

این سایت اشاره می کند که تاریخ نشان می دهد که فرایند عضویت در آن سازمان تقریبا یک دهه به طول می انجامد کشورها باید مراحلی چون کاهش یارانه ها در نهایت حذف آن ها، کاهش تعرفه و شفافیت اقتصادی درباره واردات و  صادرات کالا و قوانین مرتبط با کپی رایت را رعایت کنند. 

این سایت اشاره می کند که منتقدان عضویت می گویند که در صورت پذیرش عضویت ایران ان کشور مجبور به افزایش کلاهای وارداتی می شود و کاهش تعرفه های به صنعت داخلی  ایران آسیب می رساند و باعث افزایش نرخ بیکاری می شود. "محمدرضا سبزعلی پور" رییس مرکز تجارت جهانی ایران می گوید:"ما باید برای بهبود اقتصاد تلاش کنیم. در صورتی که با وضعیت اقتصادی کنونی به سازمان تجارت جهانی بپیوندیم ما موفق نخواهیم بود و حتی صنعت مان نیز آسیب می بیند". "محمد قلی یوسفی" استاد اقتصاد دانشگاه علامه نیز معتقد است که در حالی ایران در انزوا باقی مانده افزایش سرمایه گذاری های خارجی کمکی به تقویت اقتصاد نمی کند. او معقتد است که عضویت در سازمان تجارت جهانی می تواند زمینه لازم را برای اصلاح مقررات کسب و کار ایران در انطابق با مقررات بین المللی کمک کند و به توسعه بیش تر باینجامد. 

این سایت در ادامه اشاره می کند که به نظر می رسد مقام های ایرانی علیرغم موافقت ها و مخالفت ها دیدی واقع گرایانه دارند و می دانند که عضویت در آن نهاد اقتصادی بین المللی یک شبه اتفاق نمی افتد و روندی حداقل هشت تا ده ساله مورد نیاز است. 

این سایت در پایان اشاره می کند که عضویت در سازمان تجارت می تواند روابط بین المللی ایران را نیز تحت تاثیر قرار دهد. سبزعلی پور در این باره به المانیتور می گوید:"دستیابی به عضویت با تفاوت های سیاسی و ایدئولوژیک ایران با بسیاری از اعضای این سازمان از جمله اسرائیل امکان پذیر نیست". 

این سایت اشاره می کند که علاوه بر اسرائیل، عربستان سعودی نیز یکی دیگر از اعضای این سازمان است که احتمالا در مسیر کارشکنی برای عضویت ایران گام خواهد برداشت.